In het oog van de storm...

Het is absoluut stil gebleven op mijn blog.

Nu heet deze blogpost niet voor niets 'in het oog van de storm'. Na een ontzettend turbulent 2014 en 2015, kwam de vage stilte in 2016. Gevolgen van een burn-out en verdere minder leuke gebeurtenissen.

Week na week wilde ik schrijven, maar week na week vonden zich steeds meer afleidingen plaats.

In juni 2016 was ik rustig aan werkzaam bij een gemeenschapshuis. Met 'rustig aan' bedoel ik dan ook echt rustig aan. Vier middagen in de week vulde ik daar mijn tijd in achter de balie, met weinig te doen. Luttele weken later kwam daar echter zeker verandering in.

Doordat ik niet wilde verbergen wat ik kon, zagen mijn collega's daar al vlug dat ik het gemeenschapshuis ook op een heel andere wijze van dienst kon zijn: er zou een nieuwe website moeten komen. Dat past natuurlijk helemaal in mijn straatje.

Naast de taak als receptioniste kon ik nu achter de balie ook verder werken aan de website.

Het voorjaar van 2016 met de daarop volgende zomer werd overschaduwd door donkere wolken. Rond juli begon het. Een kletsnat festival. Jammer, maar het was uiteindelijk een hele aparte ervaring. Wat daarna gebeurde kan ik nog altijd niet goed bevatten...

Iemand waarvan ik jarenlang dacht dat ze mijn beste vriendin was, stopte met praten tegen me en werd compleet kil.

Ik wilde er niet te veel achter zoeken en liet haar wekenlang met rust. In juli kwam echter de aap uit de mouw. Ze was boos op me, om iets wat ik volgens haar gedaan had. Dat dit niet zo is, ging er bij haar niet in en al het contact werd verbroken.

Wekenlang was ik er flink van ondersteboven, om vervolgens de volgende klap te verduren te krijgen.

Op 31 juli 2016, terwijl ik een weekendje weg was, is mijn hondje Zwabbertje overleden...

Er is nog altijd geen dag die voorbij gaat zonder dat ik hem mis. Baal er nog altijd enorm van dat ik er niet voor hem kon zijn toen hij heen ging.

Rust zacht, lieve Zwabbertje.

De maanden hierna voelden echt als een sleur. Nog steeds deed ik 16 uur per week hetzelfde, zonder vooruitgang, zonder doel in mijn leven. Zelfs terwijl ik dit schrijf zit ik mij af te vragen wat ik tot halverwege de winter allemaal gedaan heb.

Maar...!

Er volgde een aangewakkerde vurige storm in 2017.

Terwijl ik dit schrijf raast er over Sint Maarten orkaan Irma. Per toeval inspireerde dat mij om weer eens een blogpost te schrijven.

Meer over de opgelaaide storm in 2017 schrijf ik spoedig. Er is namelijk ook goed nieuws! :)