TV Series die ik volg

Heerlijk gedachteloos tijdverdrijf is het. Televisie kijken. Er zijn mensen die het nutteloos en geestdodend vinden, maar ik kan me er goed mee vermaken.

Vooral Amerikaanse televisie series en enkele anime uit Japan trekken mijn aandacht. Engelse humor is leuk op zijn tijd, maar ik hoef niet steeds krom te liggen van het lachen. Ik kijk dan ook het liefste series die ik vlak voor het slapen gaan nog even op kan zetten. Vermakelijk, maar weinig inhoud.

Helaas is het aanbod aan series op de Nederlandse televisie erg beperkt en lopen de draaiende series vaak ook één of meerdere seizoenen achter met Amerika. Om dan ook maar meteen eerlijk met de deur in huis te vallen: ik download series die ik in Nederland niet op tv kan kijken. Mocht ik de serie echt geweldig vinden, dan ga ik nog wel eens over tot het kopen van de dvd-box.

Op dit moment volg ik maar één anime, maar wel meerdere televisieseries. Vandaag vertel ik jullie eerst over de series die al geëindigd zijn, of in ieder geval geen vervolg gepland hebben staan.

Shingeki no kyojin (Attack on titan)

(Bron: harida.net)

Attack on titan is een Japanse anime. Het speelt zich af in nieuwe jaartallen en de mensen lijken wel zo’n 200-300 jaar terug in de tijd te leven. De mensheid is gedwongen tot een leven achter gigantische muren, om zich te kunnen beschermen van de reuzen (titanen) die de mensen willen opeten. Om zich te beschermen tegen de reuzen, is er tevens een team opgezet die gespecialiseerd is in het uitroeien van de reuzen. 

De reuzen zijn doorgaans domme krachten die als een bezeten kind met een vreselijke verstandsbeperking, al zwaaiend en zwierend met de armen op de mens af komt rennen. Maar er doemt een groter probleem op… Er is een nieuw soort reus ontstaan, eentje die slimmer lijkt en vele malen groter en sterker is dan de “achterlijke” kleinere reuzen. Het is dus aan het team om te onderzoeken waar ze mee te maken hebben en de mensheid binnen de muren te beschermen.

True Blood

(Bron: wallpaperscraft.com)

Een "vampieren-serie". Zo zouden de meeste mensen het bestempelen. Begrijpelijk, want er zitten inderdaad heel wat vampieren in de serie. Toch zou ik het daar niet helemaal onder willen plaatsen. Er komen immers heel wat meer bovennatuurlijke wezens in voor dan enkel vampieren. Als die andere wezens er niet waren geweest, had ik de serie waarschijnlijk ook niet gekeken. Dingen met vampieren erin trekken mij normaal dan ook totaal niet.

In deze serie volg je de avonturen van Sookie Stackhouse. Ogenschijnlijk een doodnormale meid met een redelijk saai, uitdagingsloos leven en een baan als serveerster. Tijdens die baan ontmoet ze iemand die totaal aangetrokken is tot haar en zij voelt zich ook aangetrokken tot hem. Hij blijkt een vampier te zijn.

Nu had ze van hem kunnen schrikken, maar dat gebeurt niet, want in deze serie zijn vampieren onderdeel van de samenleving. Mogelijk gemaakt door een drankje van synthetisch bloed: True Blood. Hij is dan ook niet geïnteresseerd in haar als mens van vlees en bloed, maar omdat ze meer blijkt te zijn dan dat.

Door deze vampier komt Sookie in aanraking met nog heel veel meer vampieren, maar ook: weerwolven, weerpanters (oké, dat verzinsel van de vond ik verschrikkelijk), elven, gedaantewisselaars, een sjamaan, heksen, een mainad (lust-opwekkende en feestende nimf) en half-elven. Wellicht vergeet ik nu nog wezens. Samen met Sookies eigen speciale krachten zorgen deze bovennatuurlijke wezens voor een hoop geweld, seks en drugs in de serie. In de televisieserie is ook nog een vleugje romantiek te vinden, maar veel minder dan in de boeken (die volledig om Sookie draaien).

Ik vond het een goede serie om te kijken. Als ik eerlijk ben, vond ik het na seizoen twee langzaam bergafwaarts gaan, met seizoen vier als totaal dieptepunt van mislukking. Er was blijkbaar een conflict met de scriptschrijvers en dat was duidelijk te merken in kwaliteit van het verfilmde verhaal. Seizoen vijf was al niet veel beter. Pas in seizoen zes leek de serie weer op te krabbelen na twee uiterst belabberde seizoenen. Moeizaam kwam de serie weer op gang, om in seizoen zeven een ware eindspurt te maken. Heel seizoen zeven mocht dan razendsnel door het verhaal gaan, het was wel een goed seizoen met een sterk einde voor de serie. Een einde dat ik niet had willen missen.

Breaking Bad

(Bron: thedisenchantedcostumier.wordpress.com)

Wauw... Wat een fantastische serie met een extreem goed verhaal. Boeiend van begin tot eind!

In deze serie volg je het leven van een scheikunde leraar die drastisch het roer omgooit na de diagnose "longkanker stadium vier" te hebben gekregen. Hij besluit dat hij zijn laatste maanden wil besteden aan het bij elkaar sparen van geld voor zijn gezin, voor wanneer hij er niet meer is. Dit gaat hij doen door middel van iets dat hem op het lijf geschreven is: met zijn scheikunde kennis de beste methamfetamine ter wereld maken.

Samen met een oud-leerling van hem runt hij meerdere "methlabs" en gaat hij onverslaanbaar door. Je zit de serie op het puntje van je stoel te kijken en valt er bijna af van verbazing wanneer de hoofdrolspeler en zijn handlanger (de oud-leerling) op miraculeuze wijze goed wegkomen uit een compleet hopeloze situatie. Gaandeweg leer je de persoonlijkheid van de hoofdrolspeler beter kennen, maar dit wordt dusdanig goed opgebouwd dat je alle gebeurtenissen en beslissingen pas in seizoen vier begint te begrijpen. Dan vallen langzaam de puzzelstukjes op zijn plaats, om in seizoen vijf te eindigen met een perfect einde.

The Cleveland show

(Bron: fanart.tv)

De spin-off van Family Guy, featuring Cleveland Brown, van vier seizoenen lang/kort. Deze serie was (las ik ergens) gemaakt om meer kijkers te trekken met een donkere huidskleur. Na echter vier seizoenen werd er een script geschreven waarmee Cleveland weer terug in Family Guy kwam en de spin-off eindigde.

Van de humor in deze serie moet je houden, anders kun je beter al na één aflevering afhaken. De humor zou gericht moeten zijn op dat van donkerkleurige Amerikanen. Ik kon het echter ook wel waarderen en heb dan ook alle afleveringen gekeken.

Cleveland zetten ze (sterker dan in Family Guy) neer als sullig, emotioneel en onder de duim van zijn nieuwe vrouw (highschool sweetheart) die geen blad voor haar mond neemt. Hij neemt zijn zoon (Cleveland Junior) mee naar het nieuwe gezin. Zijn nieuwe vrouw (Donna) heeft namelijk ook nog twee kinderen (tiener en kind) van een waardeloze zak van een ex. De tiener is een losbol met haar hart op de goede plaats en het kind is een player met ambities voor alles wat hij maar kan bedenken. Clevelands zoon is een zeer breed mannetje die maar niet wil opgroeien en totaal in een droomwereld leeft. Samen maken ze veel mee, waarbij toch echt veel gericht is op de humor waarmee de makers een andere etnische groep dan hun Family Guy kijkers, denkt/dacht te kunnen bereiken.

Californication

(Bron: madisanity.wordpress.com)

Ah! Seks, drugs en rock 'n roll! Deze serie volgt het leven van Hank. Een redelijk succesvolle boekenschrijver met een ontzettende drang naar seks, drugs en alles wat bij een losbandig leven van een rockster hoort. Hij had ooit een gelukkig gezinnetje met zijn vriendin en dochter, maar dat viel uit elkaar toen hij zich langzaam over begon te geven aan de verleidingen die de stad (en de mensen in de stad) Los Angelos hem te bieden had.

Tijdens deze serie zie je hoe zijn voormalige vriendin en moeder van zijn kind (Karen) altijd een grote rol blijft spelen in zijn leven en hoe hij toch iedere keer weer aangetrokken is tot haar en zij ook tot hem. Ondanks dat hij haar alles gunt en wil kunnen geven, vervalt hij toch steeds weer in het patroon van zijn losbandige leven. Vaak maakt hij situaties zelf erger dan ze hadden moeten zijn, maar ook komt hij in uiterst oneerlijke situaties terecht... Hoe dan ook is hij steeds weer de klos en zie je zijn leven afzakken in een neerwaartse spiraal. Slechte beslissingen, een zeer slecht inschattingsvermogen en een volhardende liefde voor wiet en alle vrouwelijke schepsels, zorgen ervoor dat Hank steeds weer in de problemen komt.

Het is een serie van vallen en opstaan, oppervlakkige en hele zwarte humor. Zeer uitgesproken karakters en een geweldige cast naar mijn mening. Seizoen 1 is veruit het beste, twee is leuk, dan zwakken de afleveringen een beetje af. Ten minste... De seizoenen worden niet "minder grof", maar de verhalen die aan het hoofdverhaal worden toegevoegd, zijn niet allemaal even goed. Het laatste seizoen maakt de serie mooi af en je voelt daardoor echt mee met Hank en zijn voormalige gezinnetje. Zou het ooit goed komen met Hank, Karen en hun dochter Becca?

Dit waren de series die ik volg(de) en die al afgelopen zijn. In een volgende deel zal ik ingaan op series die nog lopen, of bijna afgelopen zijn.